عـــــــــــــــــــــــــــــــــدنا بعــد الفـــــــــــــــــاصل

اعزائى واحبائى المدهولين ....عفوا اقصد المدونين وحشتونا خالص مالص بالص

المهم اننا قررنا نرجع بعد الفاصل ونواصل ..... بس لعلمكم ده ماكانش فاصل بس
ده كان فاصل وفاصلة وفصلتين ومفصول ومرفود كمان

لا نتكلم حبه جد بقى احنا اصلنا حصلتلنا شوية حاجات غريبة كده
بس الحاجات مش هى اللى غريبة لا التوقيت هو اللى كان غريب
كل حاجة وراها التانية
يعنى يادوب نخلص من حاجة ونكسر وراها زير
تطلعلنا حاجة غيرها

واليكم بيان بكل ما حدث

الحدث الاول :-

انتم طبعا عارفين ان جدتى رحمها الله وانتقلت الى الاخره لحد كده عادى وكلنا هنموت
ولكن بعدها علطول بشهر جدة احسان تعبت تعب شديد جدا وماتت بعد جدتى بشهرين
ساعتها احسان اتصدم وبصلى بصة غدر وقالى اظاهر ان ستك قرت على ستى ونشتها عين قبل ما تموت
كل ده علشان جدتى قالت ان جدته لسه بصحتها
فرديت وقلتله ليه ان شاء الله ده على اساس ان ستى عينها وحشة ...دى كانت قمر
وبعدين ده قدر وهى ست كبيرة بس ربنا يدينا عمرها
فقالى ايه انتى هتسطعبطى دى كانت عندها 80 سنة بس
واحنا العيلة عندنا بتقعد لحد 100 وانتى طالعة
يعنى ستى اتخطفت بدرى
وكله من عينيكم الوحشة "قل اعوذ برب الفلق"
ولقيت الراجل اتلبش ومش طايق منى اى كلمة
رحت متلككة وعاملة زعلانة وقلت هيتهد ويعتذر ويقدم فروض الطاعة والولاء
وقعدت الم بؤجتى وقلت اخد فى وشى واطفش واسيبله البيت يمكن يعرف قيمتى
لكن الراجل ولا الهواء
وساعتها اكتشفت اد ايه هو بيحبنى ومايقدرش على بعادى
المهم انى سحبت نفسى وقلت اقعد عند ماما كام يوم استجم

الحدث التانى:-

طبعا بابا وماما استقبلونى احسن استقبال اول ما شافونى داخلة بالبؤجة
لا نقرظة بالكلام... ولا سايبة بيتك ليه يا عايبة... ولا الموكوسة ملهاش الا بيتها
ولا اى حاجة من دى ... الصراحة ناس ذوق ذوق ذوق
وعصرت على نفسى ليمونة وقعدت وانا ملزقة من الليمون طبعا
وفى يوم صحيت لقيت بابا بيلبس ترننج وخارج
سالته " رايح فين ياباباه" بصلى وقالى عندى ماتش
بصراحة استغربت... ماتش ايه يا عم الشباب والرياضة وانت فى السن ده؟؟
اظاهر ان البيت باظ ومبقاش فيه لا ظابط.... ولا رابط من بعدى
وشوية والفريق جه ينادى عليه ونزل
بقيت بكلم نفسى ايه يا جدعان ده ...مال ابويا بقى عنده صحة كده ليه ؟؟ هو فاكر نفسه الكابتن ماجد
شوف الراجل عنده كام سنة ومع ذلك لسه نشيط ...وسى احسان افندى كل يوم يرجع يقول تعبان لما جابلى المرض
بلا وكسة على شباب اليومين دول .... هو ده زمن الكوارع و السمن البلدى والمفتقة والا فلا
ومفيش بعدها بعشر دقايق لقيت واحد بيتصل وبيقول ان بابا اخدوه على المستشفى
علشان عمل حادثة وعربية خبطته
قلت فى عقل بالى ايه يا شفقة ده انتى سرك باتع ولا ايه ؟؟ شكلك نشيتى ابوكى عين
يادى المصيبة اظاهر ان كلام احسان هيطلع صح ولا ايه العيلة دى عينيها حوله ولا ايه؟؟


طبعا جريت على المستشفى لقيت بابا مدشدش ورجليه متفتفتة
اظاهر انه دخل فيه لورى.... مش عربية عادية وقتها قلت لبابا اظاهر انى نشيتك عين يا بابا
فبصلى وقالى هو انتى يا مقصوفة الرقبة ما تلاقيش الا ابوكى وتحسديه
وراح مزعق لاحسان وقاله خد مراتك وغورها من عندنا
وبعد التفحيص والتمحيص والاشعة والتحاليل والذى منه
قرر الدكاترة اجراء عملية دقيقة لبابا فى رجله وتركيب شرائح ومسامير
وتمت العملية بخير والحمد لله

الحدث الثالث:-

كان خطيب اختى موجود معانا ولما سال ليه بابا طردنى شر طردة وعرف انى نقيت عليه

افتكر ان الموضوع صدفة لكن لما عرف ان جدتى قرت على جدة احسان
ساعتها الراجل خاف على نفسه وقعد يقول لاختى كلام زى الدبش لحد ما حدفت الدبلة فى وشه
وخد فى ديله وقال يا فكيك
واتفسخت الخطوبة وبقت اختى مكلوبة منكوبة

الحدث الرابع :-

الحمد لله بابا رضى عنى واقنعته انى مش انا اللى نشيته عين
وانه اكيد هو اللى ما كانش شايف بعينيه علشان كده حصلت له الحادثة
واخيرا صالحنى
واحنا قاعدين معاه جه عمى الصغير يزوره ويطمن عليه
وقعد يسأل بابا ازاى الحادثة حصلت؟؟
وازاى ما اخدش باله ؟؟....بابا رد عليه وقاله السن بقى
والواحد عجز وهو انا لسه شباب زيك
ويادوبك الراجل نزل من عندنا من هنا وسمعنا صوت صراخ ودب على السلم
جرينا نفتح الباب لقينا عمى جثة هامدة ورجله متفتفتة
خدناه على المستشفى قالوا رجله اتكسرت
ولازم تتجبس


المهم جبسناه واخدناه يلزم السرير المقابل لبابا وهو مش طايقه
واللى جاى على لسانه "قال بيقولى شباب قال وحسبى الله ونعم الوكيل"
طبعا لحد هنا وانا واخدة ان الموضوع صدفة ومش مصدقة كلام احسان بتاع نش العين ده
وقلنا ناخد هدنه و نبعد شوية ونسافر اى مكان بعيد بعد كل الاحداث دى
اللى تفوقت على احداث غزة

الحدث الخامس:-

سافرنا الى ابعد واهدأ مكان فى العالم على الحدود وقعدت انا واحسان نحب فى بعض شوية
وكلام جاب كلام افتكرنا واحد صاحبنا قعدنا نتكلم عليه ونقطع فى فروته
ومفيش ثوانى بصينا لقينا التليفون بيرن
رد احسان وعرف من المكالمة ان صاحبنا ده دخل المستشفى لاصابته بمرض خطير فجاءة
وانه فى العناية المركزة
طبعا برضوا سببنا الموضوع انه قدر ونصيب وصدفة بحته

الحدث السادس:-

اليوم اللى بعده صحيت لقيت احسان بيصلى وقاعد يقرا لجدته الفاتحة وقعد يفتكرها
قعدت جنبه وطبطبت على كتفه وواسيته
وساعتها قعدنا افتكرنا كل الناس الكبار اللى فى العيلة اللى ماتوا واللى ما ماتوش
ومنها تطرق الحديث على حما اخته وانه راجل عجوز
بس كله حيوية .... واحسان قعد يتكلم عنه وعن صحته واد ايه هو راجل عايش حياته ولا كأنه ابن امبارح
ومفيش بعدها بساعة تلقينا خبر وفاته
واننا لازم نرجع من السفر علشان نحضر العزاء والجنازة

وقتها وبعد كل الاحداث والمصايب اللى نزلت ترف فوق نفوخنا احسان بصلى
وقالى" اظاهر يا حبيبتى ان العيب مش فيهم ....ده العيب فى عيون البلاوى اللى حواليهم"
وطبعا مفهوم مين هما البلاوى
وبعدها قررنا اننا ما نخرجش من البيت تانى
وكل واحد فينا يقعد فى حبس انفرادى


وبصراحة اكتر مكناش بندون علشان اشفقنا عليكم مننا


ويفضل وضع خرزة زرقاء على باب المدونة
وربنا يستر
ومنجلكوش فى حاجة وحشــــــــــــــــــــــــــــــة

شفقـــــــــــــــــــــة